Κριτική Χρ. Χρήστου για την έκθεση
Μαθητής του Θ. Παπαγιάννη στο Α΄εργαστήριο Γλυπτικής της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας, σπουδαστής με υποτροφία του Ι.Κ.Υ. για τρία χρόνια και με μαθήματα στην Ακαδημία Καλών Τεχνών του Μονάχου - τρείς μήνες με την υποτροφία ERASMUS - ο Αθανάσιος Μπερούτσος διακρίνεται για την έκταση των προβληματισμών και τον χαρακτήρα των αναζητήσεών του. Με μελέτες ακόμη σχεδίου και σπουδές χαρακτικής στο εργαστήριο του Ι. Παπαδάκη, πέρα από τις πλαστικές ενδιαφέρεται και για τις σχεδιαστικές και χρωματικές αξίες. Δεν περιορίζεται δηλαδή μόνο στη γλυπτική, ούτε μόνο στα γνωστά και καθιερωμένα υλικά στο ξύλο και το μέταλλο, το γύψο, το βακελίτη και τους συνδυασμούς του. Χρησιμοποιεί στη γλυπτική του και τις σχεδιαστικές και χρωματικές αξίες, ενώ ενδιαφέρεται και για το VIDEO σαν μια άλλη δυνατότητα εκφραστικής παρέμβασης. Στην όλη καλλιτεχνική του δημιουργία, γλυπτική, ζωγραφική, σχέδιο, συνδυασμούς, πειραματικές κατηγορίες έχει σαν αφετερία του την αντικειμενική πραγματικότητα. Το μορφοπλαστικό του λεξιλόγιο βασίζεται στις τονισμένες αντιθέσεις μορφών και χώρου, μικρού και μεγάλου, βιόμορφων και γεωμετρικών τύπων. Χρησιμοποιεί την σχηματοποίηση και την αποσπασματικοποίηση, τα επαναλαμβανόμενα θέματα, τα σχεδιαστικά και τα χρωματικά στοιχεία, την μνημειακοποίηση και τα μικρογραφικά στοιχεία. Ουσιαστικά στα έργα του εκφράζονται ανησυχίες και απειλές για τον άνθρωπο και τη ζωή. Αυτό διαπιστώνεται εύκολα σε γλυπτά του όπως τα Πλήθος Ι και ΙΙ και στα σύνθετα με τα SLIDES στο Πλήθος ΙΙΙ, με τις μικροσκοπικές ανθρόπινες μορφές και τον αφηρημένο γεωμετρικό όγκο πάνω τους. Στο ίδιο κλίμα ανησυχιών και αβεβαιότητας μας μεταφέρουν και άλλες εργασίες του, όπως το Πολιτισμός, Κοινωνία, 20ος Αιώνας με τα υπαινικτικά χαρακτηριστικά τους.
Με τον Μπερούτσο έχουμε ένα καλλιτέχνη που συνεχίζει πάντα τις αναζητήσεις του, διακρίνεται για τον χαρακτήρα και την τόλμη των πειραματισμών και τον πλούτο της εκφραστικής του γλώσσας.
ΧΡΥΣΑΝΘΟΣ ΧΡΗΣΤΟΥ
ομότιμος καθηγητής της ιστορίας της Τέχνης, Ακαδημαϊκός
